یکی از مهمترین موضوعاتی که در امر تربیت دینی حائز اهمیت است وجود معلمان دینی و مربیان اعتقادی است که خود دارای اعتقادات درست باشند و روح خود را از آلایشها پیراسته و به مکارم اخلاق آراسته باشند. همچنین دغدغه و اشتیاق برای هدایت و ارشاد فرزندان این مرز و بوم را داشته باشند. همچنین اشراف کافی به موضوعات روز و نقشه های فریبنده و ابزارهای متنوع شیاطین در گمراهی جامعه را داشته باشد.
یکی از مهم ترین مؤلفه ها برای مربی اعتقادی در موضوع تربیت دینی توجه به این نکته است که اسلام، دین سهل و آسانی است. سختگیری و عدم توجه به ظرفیت افراد و داشتن توقع بیش از حد از افراد نه تنها موجب جذب افراد به دین نمیشود، بلکه موجبات گریز مخاطبان از دین و آموزههای دینی خواهد شد.
در بخش نخست این مقاله یادآور شدیم که مکتب تربیت الهی - که قرآن کریم و اهلبیت علیهمالسلام مروج آن هستند- مبتنی بر تکریم انسان است.مربیان در این مکتب کرامت انسانی را پایهی تربیت قرار میدهند و همواره توصیهها و دستورالعملهای تربیتی و الگوهای رفتاری را بر اساس کرامت نفس انسانی طرح و دنبال میکنند.اکنون در دومین بخش این نوشتار ادامهی بحث را پی میگیریم.
در جستوجوی مسیر درست تربیت باید به سراغ کسی رفت که بر تمامی خصوصیات روحی و نفسانی انسان احاطه دارد و علم مطلق به ویژگیهای او را داراست و او کسی جز خالق انسان نیست.با مراجعه به قرآن و احادیث ائمه علیهم السلام، میتوان به نظام تربیتی که خداوند ربّ العالمین برای انسانها درنظر گرفته است، پی برد. یکی از ویژگیهای آن این است که تمام جنبههای شخصیت آدمی چون ابعاد ایمانی، عقلانی، اجتماعی، عاطفی و اخلاقی را مورد پرورش قرار داده است. علاوه بر این با فطرت انسانی سازگار بوده و به همهی جنبههای فردی و اجتماعی و مادی و معنوی آن توجه دارد.
پس از بیان ضرورت دوری از تنبلی و همچنین علل و نشانههای این رفتار در مقالهی «چرا شاگرد ما تنبل است؟» اکنون به ارائهی پیشنهادها و راهکارهایی برای پیشگیری و همچنین رفع این مشکل میپردازیم. این راهکارها در دو حوزهی بینشی و مهارتی دستهبندی میشوند.