تربیت دینی بدون همراهی خانوادهها با فعالیتهای فرهنگی مربیان دینی، کماثر خواهد بود. در این راستان لازم است مربیان دینی تلاش کنند همراهی و مشارکت خانوادهها را جلب کنند تا بتوانند اثرگذاری بیشتری در امر تربیت داشته باشند. در مقاله پیشرو به ارائه راهکارهایی برای جلب همراهی خانوادهها خواهیم پرداخت.
واژه تربیت دینی برای اذهان مختلف معانی متفاوتی دارد و اگر قرار است در این نوشتار درباره تربیت دینی کودک و نوجوان مطالبی ارائه شود ابتدا باید گفت تربیت دینی چیست تا آنچه از آن به عنوان تربیت دینی فرزندان یاد میشود روشن و مشخص باشد. پرواضح است که برای بسیاری از مفاهیم، ارائه تعریفی جامع بسیار دشوار است؛ اما در این نوشتار، سعی شده با ذکر مثال، مطالبی روشن و قابل درک بیان شود. برای پاسخ به این سؤال که تربیت دینی چیست، ابتدا بررسی کنیم که معنای کلمه تربیت چیست. سپس بر اساس تعریف تربیت، به نحوه تربیت دینی و نقش والدین و مربی دینی و اعتقادی خواهیم پرداخت و انواع روشهای تربیت دینی را بررسی مینماییم.
در این نوشتار ما از مقاله “Guiding Students to Harness Mistakes for Learning” استفاده کردهایم؛ برای مطالعه بیشتر درمورد راهکارهایی که معلم میتواند کمک کند که دانشآموزان از اشتباه کردن نترسند، میتوانید به این مقاله رجوع کنید.
یکی از شیوههای نوین تدریس، روش «تدریس اکتشافی» است که توسط «جروم برونر» (Jerome Bruner) ، روانشناس آمریکایی مطرح شد. برای آشنایی با مزایا و معایب روش تدریس اکتشافی و تکنیکهای اجرای آن، ادامه مقاله را بخوانید.
امروزه معمولاً بیشترین دغدغه والدین این است که فرزندشان مسایل روز را یاد بگیرد و عقب ماندن فرزندشان از یاد گرفتن زبان انگلیسی، موسیقی، یا درسهای کنکور و ... برایشان بسیار نگران کنندهتر است تا اینکه از دین و آداب آن اطلاعات چندانی نداشته باشد.
والدین و مربیان دینی برای این که کودکان در نوجوانی و جوانی تکالیف دینی را انجام دهند باید به نکاتی توجه کنند و آن ها را به کار بندد. نخست این که بدانند؛ بنا بر آموزههای قرآن و تعالیم پیامبر و خاندان معصوم او علیهم السلام، خداجویی و دین، ریشه در فطرت انسان ها دارد.
اهمیت کار یک معلم دینی و نقشی که او در ترقی مادی و معنوی یک جامعه به عهده دارد بر کسی پوشیده نیست؛ دین مبین اسلام که مسیر درست رسیدن انسانها به مقصد سعادت است، جایگاه بسیار رفیعی به تعلیم و معلم اختصاص داده است.